Jak hipnoterapia może pomóc w radzeniu sobie z lękiem ?

 

Lęk towarzyszy wielu ludziom na co dzień, a jego obecność wywiera istotny wpływ na jakość życia. W gabinecie spotykam wiele wspaniałych osób, które opowiadają o tym, jak lęk pochłania ich lata życia i uniemożliwia cieszenie się nim, choć z pozoru „powinni” być szczęśliwi. Tkwią w stałym poczuciu zagrożenia, zatopieni w zmartwieniach o rzeczy, które nigdy się nawet nie zdarzyły. Stoczeni są w nieustannej walce między racjonalnym tłumaczeniem sobie a niepokojem, który nadal ich ogarnia. Nawet prozaiczne czynności, jak droga do pracy czy do sklepu, stają się ogromnym wysiłkiem, ponieważ w każdym kroku towarzyszą im niewspierające projekcje. Tracą poczucie bezpieczeństwa, bojąc się nawet o własne życie. Mimo że żyją, często nie potrafią naprawdę przeżywać życia.

Poznajmy lęk bliżej:

Objawy lęku można podzielić na kilka sfer:

Sfera emocjonalna: Obejmują obawę, martwienie się, uczucie zagrożenia czy przerażenia, drażliwość, wewnętrzny niepokój, myśli dotyczące możliwej utraty panowania nad sobą, strach przed popadnięciem w obłęd, bezradność, negatywną ocenę innych osób, oraz myśli dotyczące strachu przed uszkodzeniem ciała, groźną chorobą czy nawet śmiercią.
Sfera poznawcza: Mogą obejmować trudności w koncentracji uwagi, zaburzenia pamięci, derealizację i depersonalizację, zmęczenie, trudności z logicznym rozumowaniem, utratę obiektywnego spojrzenia na rzeczywistość, trudności w zapamiętywaniu, koncentrację na monitorowaniu sygnałów zagrożenia, oraz poczucie wyobcowania/odrealnienia.
Sfera psychologiczna: Obejmują uczucie napięcia, niepokoju, zagrożenia, pustki w głowie, nadmierną czujność, stałą drażliwość, mówienie o lęku, sny koszmarne, oraz fantazje lękowe.
Sfera społeczna: Mogą manifestować się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie aktywności, zwiększenie zależności od innych, zachowania infantylne w stosunku do wieku rozwojowego, nadmierną wstydliwość, oraz nieadekwatne zachowania wobec różnych sytuacji.

Badając problemy zgłaszane przez klientów z zaburzeniami lękowymi, zauważamy, że lęk „umiejscawia się” nie tylko w psychice, lecz także w ludzkim ciele. Najlepszym tego dowodem są objawy z grupy wegetatywno-somatycznych, które obejmują przyspieszone bicie serca, szybki i krótki oddech, uczucie ucisku lub nawet ból w klatce piersiowej, zawroty głowy, pocenie się, dreszcze, uderzenia gorąca, nudności, biegunkę, drżenie mięśni, drętwienie w kończynach, osłabienie, napięcie mięśni, suchość w ustach czy uczucie dławienia się. Te objawy są naturalną reakcją organizmu na przygotowanie się do reakcji „walcz bądź uciekaj”. Oczywiście każdy z tych objawów może, ale nie musi się ujawnić, ponieważ każdy z nas może nieco inaczej przeżywać lęk i nieco inaczej go odczuwać. Objawy wegetatywno-somatyczne często pokrywają się z objawami wzbudzenia autonomicznego, takimi jak szerokie źrenice, suchość w ustach, kołatania i bóle w klatce piersiowej, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, rozstrój żołądka i biegunka, częste oddawanie moczu, obfite pocenie się, chłodna i lepka skóra, zaczerwienienie lub bladość skóry.

Lęk i zniekształcenia poznawcze:
• Przewidywanie przyszłości/katastrofizacja
• Selektywna uwaga: Tendencyjne wyłapywanie informacji, gdzie jednostka wybiera tylko te fakty, które jej pasują lub są zgodne z jej schematami, pomijając te, które są dla niej niewygodne.
• Uzasadnianie emocjonalne: Wnioskowanie za pomocą emocji.
• Myślenie czarno-białe: Tendencja do widzenia sytuacji jako wyłącznie pozytywnych lub wyłącznie negatywnych, bez uwzględniania odcieni szarości.

Anatomia lęku:

Lęk jest uczuciem, które powstaje w mózgu, więc nie może zaistnieć bez udziału jego konkretnych obszarów.
• Kora mózgu: Dostarcza nam obrazy, odgłosy, doznania zmysłowe i dodaje do nich sens, wspomnienia. Wyposaża nas w zdolność rozumienia i interpretowania sytuacji, myślenia, wyobraźni, planowania sposobów reagowania na zdarzenia. Jeżeli Twoje myśli wciąż powracają do tematów lub obrazów zwiększających nasilenie lęku, doświadczasz niepokoju powstającego w korze mózgu.
• Ciało migdałowate: Zachodzące procesy w ciele migdałowatym mogą wzbudzać silne reakcje naszego ciała na lęk. W czasie krótszym niż jedna dziesiąta sekundy ciało migdałowate może spowodować nagły wzrost poziomu adrenaliny, zwiększenie ciśnienia krwi i tętna, napięcie mięśni i inne reakcje fizjologiczne.

To musisz wiedzieć!

System pamięci w korze mózgu jest zupełnie odrębny od tego w ciele migdałowatym. Badania wykazują, że treści zapamiętane w ciele migdałowatym są przechowywane dłużej niż te, które trafią do kory mózgu. Istnienie dwóch różnych systemów pamięci wyjaśnia, dlaczego możesz doświadczać lęku w danej sytuacji, mimo że nie pamiętasz (lub nie rozumiesz), co konkretnie go wywołuje. To, że ciało migdałowate zachowało emocjonalne wspomnienie jakiegoś zdarzenia, nie oznacza, że kora mózgu pamięta tę samą sytuację.

Badania z ostatnich dwudziestu lat pokazały, że mózg jest naprawdę elastyczny-potrafi się dostosować i zmieniać, co znaczy, że może się uczyć i przekształcać swoje funkcje. Niektóre badania sugerują nawet, że sam fakt myślenia o pewnych czynnościach, na przykład rzucaniu piłką czy graniu na pianinie, może wpływać na nasz mózg, zmieniając części odpowiedzialne za te działania (Pascual-Leone, 2005).

Jak wykorzystać hipnoterapię?

W hipnoterapii pracujemy w stanie zrelaksowania, co pobudza działanie układu przywspółczulnego i zmniejsza aktywność układu współczulnego. To zaś zmniejsza pobudzenie ciała migdałowatego.

Ciekawostka !

Gdy lekarz psychiatra Edmund Jakobson opracował technikę „progresywnej relaksacji mięśni”, badania z wykorzystaniem neuroobrazowania wykazały rzeczywiste zmiany w mózgu. Okazało się, że ta technika niemal natychmiastowo redukuje pobudzenie ciała migdałowatego.

Oto kilka sposobów, w jakie hipnoterapia może pomóc w radzeniu sobie z lękiem:

1. Relaksacja: Podczas sesji hipnoterapeutycznej pacjent jest prowadzony w stan głębokiej relaksacji, co może pomóc zmniejszyć napięcie fizyczne i psychiczne związane z lękiem. Głęboka relaksacja może także ułatwić dostęp do podświadomych procesów, które przyczyniają się do powstawania lęku.
2. Zmiana myślenia: Podczas hipnozy terapeuta może pracować z pacjentem nad zmianą negatywnych myśli i przekonań związanych z lękiem. Poprzez sugestie hipnotyczne i wizualizacje terapeuta może pomóc pacjentowi w przeformułowaniu myśli i wyobrażeń na bardziej pozytywne i konstruktywne. Sam proces myślowy wytwarza reakcję w ciele, dlatego w hipnozie możemy wytworzyć wspierające obrazy, przetransformować skojarzenia wyzwalające lęk w neutralne bodźce.
3. Eksploracja przyczyn: Hipnoterapia może umożliwić pacjentowi głębsze zrozumienie przyczyn swojego lęku poprzez eksplorację podświadomych procesów i doświadczeń. Terapeuta może prowadzić pacjenta przez wewnętrzne podróże, aby odkryć ukryte traumy, przeżycia, przekonania, wyzwalacze, które leżą u podstaw lęku.
4. Praca z ciałem: Hipnoterapia może pomóc w pracy z objawami fizycznymi lęku poprzez sugestie odnoszące się do relaksacji mięśni, regulacji oddechu i obniżenia poziomu napięcia fizycznego. Poprzez skoncentrowanie się na ciele i wewnętrznych doznaniach, klient może nauczyć się lepiej kontrolować reakcje fizyczne na lęk.
5. Umacnianie pozytywnych zachowań: Terapeuta może wykorzystać hipnoterapię do wzmacniania pozytywnych zachowań i strategii radzenia sobie z lękiem. Poprzez wizualizacje sukcesów, afirmacje i sugestie terapeuta może pomóc pacjentowi w rozwijaniu pewności siebie i umiejętności radzenia sobie z trudnościami.

W trakcie ekspozycji na lęk ciało migdałowate nabywa nowe doświadczenia. Aby stworzyć nowe połączenia nerwowe i zmienić swój sposób reagowania, istotne jest nawiązanie kontaktu ze swoim lękiem, bez ucieczki ani walki, lecz umożliwiając tworzenie nowych, alternatywnych reakcji. Można to osiągnąć poprzez hipnoterapię, gdyż w tym stanie ciało traktuje przeżycia jako rzeczywistość, co ułatwia wprowadzanie zmian w reakcjach na lęk.

 

Relaksuj się i skorzystaj z medytacji https://www.youtube.com/watch?v=qqpJeKdjsVg&t=332s